We verlaten Bedugul en rijden naar Ubud, hier is het heel druk en toeristischoveral waar je kijkt zijn winkeltjes. We parkeren onze Bumbel Bee en kijken in de Lonely Planet of we een hotelletje buiten de drukte en met een mooi uitzicht kunnen vinden. Het is zoeken en verwalen over wegen met kuilen en wegen met kraters zomaar midden in de weg. EEn soort van perongeluk rijden we langs een hotel dat we in de gids zagen staan en besluiten daar te kijken. Een goude greep, Sayan Terraces blijkt een prachtig uitzicht te hebben op een rijstveldje, jungle geebied en een riviertje. Het heeft ook weer een fijn infinty pool(tje) en hoewel de kamer vrij basic is kunnen we ook hier prima uit de voeten. We komen er drie Nederlanders tegen die ons vertellen over een mooie route met aan het einde prachtige rijstvelden. Dat moeten we hebben dus na even afkoelen in het zwembad gaan we terug naar Ubud. Daar bgint onze looptocht naast een grote tempel waar net een trouwerij plaatsvindt. Het ad begint met een trap en gaat vervolgens over in vierkante stenen tegels die zich glooiend door het landschap een weg omhoog banen.Aan beide kanten zijn prachtige jungle landschappen te zien. Dan gaat het pad over in steengruis en lopen tussen wat huisjes door. Langs papaya bomen komen we uiteindelijk bij een prachtig groen rijstveld. Er is een restaurantje naast waar we even gaan zitten om een jonge cocosnoot te drinken en met wat vers fruit te genieten van het uitzicht. De velden zijn fel groen en midden in 1 van de terrassen staat een oud vrouwtje in een rood jasje hard te werken. Het geeft een mooi beeld. Als we verder de berg op lopen komen we bij een paar geel gekleurde rijstvelden. Deze zijn al verder gerijpt en hebben al rijst in de stengels. We lopen van boven dwars door d rijsvelden terug naar beneden, af en toe wachtend voor een hardloper die bergopwaards wil. Er is blijkbaar een hartloopwedstrijd aan de gang. Knap hoor met die hitte, wij zweten ons al de rambam en we rennen nog niet eens. Vaanwege de tijd lopen we terug naar de Jeep. We eten op het terras met uitzicht, maar tegen de tijd dat we het eten krijgen is niet meer e zien wat het is. Het smaakt daarom niet minder. Na het eten gaan we even skypen met Rens en Syro die van alles vertellen en lekker gekke bekken trekken. We laten ze nog even de gekko's op de veranda zien en sluiten dan af.