Heerlijk wakker worden op ons matrasje op de grond en ontbijten met 'gewoon Nederlands' brood met pindakaas en hagelslag! Met dank aan een Esmee, Lauretta en Anna-Christiena. Met zijn viertjes in onze Bumbel Bee gaan we op weg naar de Aling Aling waterfall. We rijden over een smalle heuvelweg die speciaal gemaakt lijkt voor onze Bumbel Bee, breeder is de weg niet. Hoe verder we landinwaards rijden hoe mooier het wordt, de bomen worden groener en de bloemen kleurrijker. Het pad naar de waterval begint met een smal strookje zand door het gras, langs een rijstveldje een paar stenen treden op en dan begint een lange trap langs de rotswand naar beneden. Door stukjes modder, afdalend via ongelijke afbrokkende treden af en toe de bladeren aan de kant duwend om er langs te komen, maar dan is ze daar...de prachtige Aling Aling waterval omgeven dor groen en badend n het zonlicht. Een stukje paradijs op aarde en helemaal voor ons alleen! Klimmend en klauterend over een paar grote rotsblokken komen we bij het water, het is heerlijk verfrissend. En we genieten er echt even van. Wat later banen we ons een weg door de planten overal om ons heen vliegen libelles en prachtige vlinders. We zoeken een weg onder de bananenbomen door en komen bij heel rustig stukje van de rivier. Over een bruggetje gemaakt van bamboestammen en bamboeblad lopen we naar een rotspartij in het midden van de rivier. Hier gaan we rustig alles op ons laten inwerken, met uitzicht op een kleinere waterval zwemmen en zonnen we daar een uurtje. Als we even later bezoek krijgen van een groepje Engelse jongeren die van de rotsen willen springen en van de waterval willen glijden kijken we van een afstandje toe en besluiten dan te beginnen aan onze toch terug naar boven, waar onze Bee vastgezet blijkt te zijn door wat andere auto's. Na een kwartiertje wachten had de vrolijk lachende Balinees zijn auto verplaatst en konden wij weer op weg naar het studentenhuisje. Daar hebben we met Esmee en Lauretta een Nasi / Mie uit het vuistje gegeten en hebben we afscheid genomen van de meiden. We gaan de bergen in! Op weg richting het Bratanmeer. John is helemaal lyrisch, wat een fantastische weg heeft hij wel tien keer geroepen! Een bochtige kronkel weg stijl de berg op en hoe hoger we komen hoe kouder het wordt. We stoppen even om van het uitzicht te genieten en wat banaantjes aan een groep grijze apen te geven. Langs het Buyan meer rijden we een zijstraatje in waar we op een aardbeiplantage stuiten en een prachtig klein tempeltje (die overigends overal staan in dit land) We rijden door naar het Bratan meer waar we nog even de tijd nemen om de Pura Ulan Danu te bekijken. Een tempel op een schiereilandje in het meer omgeven door prachtige planten wat mooie plaatjes opleverd. Maar het wordt al later, de zon gaat al bijna onder n we moeten nog een slaapplekje vinden. Gelukkig hebben we de Lonely planet gids en rijden we net voor zonsondergang de parkeerplaats van Strawberry Hill op. Er is nog plek dus we liggen nu in onze eigen kleine cottage te luisteren naar het geluid van kikkers en krekels uit de tuin.